તું શ્વાસ થી સ્પંદન ને સ્પર્શે થી સંવેદન
સમાઈ એમ મુજમાં કે સુવાસ ફૂલમાં અકબંધ.
તું સ્વ થી વધુ સ્વજન ને સુધાથીયે સજીવન
આ ગેરહાજરી તારીયે સ્મૃતિઓનું જ સંકલન.
તું શ્રદ્ધા થી શરણ ને સંદિગ્ધ થી સરળ
પામું તને હર ક્ષણ તું સફર ને તું સંગમ.
તું શૂન્ય થી સાકાર ને સહજ થી શરમ
તારા જ નામનું છે સતત સ્મરણ થી સ્તવન.
તું સત્યમાં સત્વ ને સંધ્યાથીયે સુંદર
તું સ્મિત થી સૌમ્ય ને શ્વાશો નું મનન.
શાશ્વત આપ જે છોડી ગયા છો એ ,
સાચવે 'સપ્ત' સદાય સ્નેહ ના સંબંધ.
No comments:
Post a Comment