સ્હેજ સ્પર્શો ને હથેળીમાંથી રણ વિસ્તરે
શ્વાસો માં ભરી રેતી ને કણ કણ વિસ્તરે
ઉદાસી લાદી કોરા ઊંટો નો ચાલ્યો કાફલો
કોઈ સ્મિત શી મળે ભીનાશ ને ઝરણ વિસ્તરે
અડાબીડ વર્ષાભીનાં જંગલ બધાં
ધીમે પગલે પાનખર ના પગરણ વિસ્તરે
કેમે કરી કાબૂ માં ના રાખી શકું
તને જોઈ ને હૈયા ના હરણ વિસ્તરે
ગોધૂલી એની ગગન લગ વ્યાપી ગઈ
સમી સાંજે મારા એકાંત ના ધણ વિસ્તરે
મોઘમ ઈશારા તારા બહેતર કે મોઘમ રહે
ના ચર્ચા આપણી લોકોમાં અકારણ વિસ્તરે
ઉપેક્ષિત થઇ ને પણ પહોચી ગયો પાદર સુધી
ચરણ સુધી બને કે એનું આંગણ વિસ્તરે
તમે પોઢો લઇને ગાઢ પીંછાં આંખ માં
સવારે લઇ ગુલાબી યાદ પાંપણ વિસ્તરે
-'સપ્ત' હિમાંશુ પરમાર