Monday, July 15, 2013

સડક પર ...

 એક સવાર,
સડક ની સામે પાર.
કાર ના અધખુલ્લા કાચ ની પાછળ.                       
એક આછો ચહેરો જીવતો થયો .  
એક લખલખું નખશિખ વહી ગયું ને,
છાતીને ખૂણે ધરબી દીધેલો સમય જીવતો થયો . 
અભાવો નું એક નિર્જીવ વર્ષ જીવતું થયું .
સ્તબ્ધ આંખો સ્મરણ ના અવશેષો સાથે ખોડાઈ ને,
તને પાછા વળી ને  જોવાની ટેવ જીવતી થઇ.
આખુયે વાતાવરણ ઓગળી ગયું મીણ થઇ,         
 જ્યાં મારું શુષ્ક મન સળગી ઉઠ્યું.
એક માણસ જીવતો થયો .
ક્ષણ ભર, 
સડક પર!
       
           -'સપ્ત' હિમાંશુ